Mijn vrijgezellenfeest en de 'prijs' die ik daarvoor betaal

 Hallo allemaal,

Graag wil ik jullie meenemen in de nasleep die ik ervaar na aanleiding van mijn SUPER LEUKE vrijgezellenfeest!

Ik zal bij het begin beginnen😇
Ik was er heilig van overtuigd dat mijn vrijgezellenfeest 1 april zou zijn! Stephan had zich namelijk versproken (dacht ik)! En IEDEREEN ging daarin mee😉
Afgelopen woensdag werd ik in de avond, nadat ik net terug kwam van het sporten overdonderd door Stephan, met Veerle op FaceTime. Ik had nog geen idee wat me te wachten stond! Bleek dat iedereen mij voor de gek had gehouden en dat mijn vrijgezellenfeest niet 1 april, maar die zaterdag al te zijn!
Samen met Robin hadden ze toch besloten mij niet te verrassen op de dag zelf, maar het mij al te vertellen zodat ik me daarop kon voorbereiden! En ik kan je zeggen..... Ik was aardig van slag en moest er echt even van bijkomen! Dus ik was blij dat ik van te voren al op de hoogte was, omdat de verrassing mij heel veel energie heeft gekost! 

Zaterdag 4 februari
Ik heb een topdag gehad en echt, ECHT genoten!!! Ik heb genoten van de activiteiten en van het feit dat iedereen zo gezellig met elkaar omging!
Natuurlijk was ik van te voren wat zenuwachtig. Hoe zal het gaan? Wat gaan we doen? Hoe lang hou ik het vol? Zijn het niet te veel prikkels? Genoeg om me zorgen over te maken!
Uiteindelijk is het super goed gegaan! De dag vloog voorbij en ik heb echt van iedere seconde genoten!

En nu???
Voor een 'normaal' persoon is het na een nachtje goed slapen weer gewoon weer een dag als elke andere dag.... maar voor mij is dat net iets anders.
Dat ik ervan moest bijkomen had ik wel verwacht! Daarom heb ik mijn agenda voor de dagen daarna (zondag, maandag en dinsdag) leeggemaakt.
Gisteren, zondag, waren de kids thuis, dus was het moeilijk om echt rust te nemen! Dus waar ik kon, nam ik mijn rust gisteren en ik ging op tijd naar bed!
Vanochtend ging wel het oké, ik was wel echt heel erg moe, maar het ging wel! Maar rond lunchtijd had ik het heeeeeeel moeilijk! Ik was echt zo moe, ik had niet eens meer energie om te praten, maar veel tijd om na te denken! Dat het zo oneerlijk is dat ik niet, net als een normale vrouw van 34, na een nachtje goed slapen er weer overheen ben, maar dat ik er zoooo lang van moet bijkomen! Dat niet alleen ik, maar ook Robin en de kinderen er last van hebben! Want ik heb minder energie om met de kinderen te spelen, minder energie om te praten, dus ik ben een minder leuke partner en moeder! Dat blijf ik heel lastig vinden! Gelukkig was Robin thuis aan het werk om mij op te vangen! 💓

Dus al met al.....
EEN GESLAAGD VRIJGEZELLENFEEST met een heftigere nasleep dan dat ik had verwacht... Gelukkig geven de foto's en de herinneringen van die dag een brede grijns op mijn gezicht!!

Stephan en Veerle, bedankt voor het regelen van mijn vrijgezellenfeest! De rest van de dames, bedankt voor de gezellige dag!! 😍😃

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Alweer 2 jaar geleden

Hallo allemaal, Jeetje, wat gaat de tijd snel! Het is alweer twee jaar geleden dat ik ineens op de grond lag!  9 Augustus 2021.... De dag die mensen om me heen waarschijnlijk nog vers in hun geheugen hebben en waarvan ik totaal geen idee heb... Alleen weet ik dat die dag ons hele leven op z´n kop heeft gezet. Het afgelopen jaar heeft de mooiste dag van ons leven plaats gevonden! We zijn namelijk getrouwd :) Het was echt een hele mooie dag en precies zoals we het ons hadden voorgesteld. En in tegenstelling tot mijn vrijgezellenfeest, heb ik bijna geen last gehad van overprikkeling en oververmoeidheid. Tuurlijk was ik moe, maar dat was Robin ook (en waarschijnlijk de gasten ook). Ik heb er op de bruiloft bewust voor gekozen om geen alcohol te drinken, omdat ik heb gemerkt dat alcohol in combinatie met mijn medicatie geen goede combi is! Het afgelopen jaar heb ik ook veel geleerd. Over mezelf en voor mezelf. Door de reset-week bij Brainproof voel ik me zoveel beter. Ik heb meer e...
Meer lezen

Vandaag precies een half jaar geleden

Hallo allemaal,   9 Augustus 2021! Vandaag is het precies een half jaar geleden dat onze wereld op zijn kop werd gezet……. Bij het ontbijt viel ik opeens neer.  Van  17 weken lang altijd thuis zijn, omdat ik zwangerschapsverlof had, naar 10 weken lang niet thuis zijn! Wat een hel was dat! Zeker met twee jongen kindjes thuis (en natuurlijk een lieve partner). Wat een traject heb ik doorlopen! Ruim 3 weken in het ziekenhuis gelegen (van Bernhoven in Uden, naar het ETZ Elisabeth in Tilburg, en weer terug naar Uden), wachten op een plek om te revalideren.  Ruim 6 weken klinisch gerevalideerd bij Blixembosch. Maar door alle spanning die ik had, ben ik de eerste dagen heel ziek geweest, daardoor werd ik ziek en kreeg ik een terugval. De eerste twee weken daar waren echt heel zwaar! Maar toen ik me eenmaal weer beter voelde, maakte ik hele grote springen en heb ik de tijd in Blixembosch als heel erg prettig ervaren 😊 Daarna nog 7 weken poliklinisch revalideren, 2 keer in d...
Meer lezen
  Hallo allemaal, Waar zal ik beginnen? Misschien met wie ik ben en waarom ik start met mijn blog.   Wie ben ik? Mijn naam is Lotte van Beek – Bongers (nee, niet getrouwd, wel geregisterd partner! Ik wacht nog steeds op DE vraag 😉), 33 jaar jong en moeder van 2 kinderen. Samen met mijn man/partner/vriend Robin heb ik een dochter van 2 jaar en 4 maanden, Isa en een zoontje van 6 en een halve maand, Jip. Ik woon samen met mijn/ons gezinnetje in Heeswijk-Dinther, Brabant.   Waarom ik start met mijn blog? Vandaag precies vier maanden geleden, heb ik een herseninfarct (sinustrombose) in mijn linker hersenhelft gekregen, diezelfde nacht kreeg ik daar bovenop nog een hersenbloeding in mijn rechter hersenhelft. Ik kon hierdoor niet meer praten (afasie) en was ik aan mijn linker zijde volledig verlamd. Als moeder van twee jonge kinderen heeft dit een grote impact op mijn leven en die van mijn gezin. Veel mensen in mijn omgeving waren ontdaan en vonden het ‘raar’ dat z...
Meer lezen